Placki cukiniowe

Żadna filozofia, ale wrzucam tu, bo co jakiś czas ktoś pyta, jak. No więc — tak.

Składniki

1 średnia cukinia

1 jajko

1 bardzo czubata łyżka mąki

szczypta soli

ew. olej do smażenia

Przygotowanie

Cukinię umyć (jeśli jest ładna) lub umyć i obrać (jeśli ma brzydką skórkę), odciąć jej końcówki i zetrzeć na tarce z grubymi oczkami. Wymieszać łyżką z jajkiem, mąką i solą. Odstawić na 5 minut, żeby cukinia puściła sok, ewentualnie dosypać więcej mąki i ponownie wymieszać. Masa ma być dość rzadka, ale musi się dać nakładać łyżką.

Jeśli mąki będzie za dużo, placki zrobią się gumowate, dlatego jeśli istnieje podejrzenie, że dana cukinia ma w sobie wyjątkowo dużo wody, można ją po starciu i posoleniu zostawić na chwilę na sitku i odcisnąć, a dopiero potem dodać jajko i mąkę. Zaobserwowałam, że cukinie dostępne w lecie są bardziej soczyste niż zimowe, ale nie wiem, czy to jest powszechnie obowiązująca reguła. Wyczujecie :)

Smażyć na gorącym oleju albo na patelni teflonowej bez tłuszczu na złoto. Można jeść same i z dowolnymi dodatkami, na słodko albo na słono — ja lubię ze srirachą. Na zimno też dają radę.

Z jednej cukinii wychodzi 8–10 małych placków, czyli tyle, ile zjada jedna głodna osoba. Przepis można skalować w górę dowolnie, byle z zachowaniem proporcji.